Škola bez hraníc

Hudobná a výtvarná výchova alebo, ako sme kreslili spievanie...

Piatok, 6. 2. 2009

Trenčianske Teplice

6. 2. 2009

Brodnica

Je piatok a my sa tešíme na videokonferenciu s poľskými deťmi a Marzenou. Všetko je pripravené, pesnička natrénovaná a pastelky na stole. Zrazu „blik“ a máme po svetle. Nie je elektrina. Telefonujeme, zisťujeme, kde je problém. Po 20 minútach naskočí elektrina, ale internet nikde. Zasa telefonujeme, zisťujeme, kde je problém. To už prichádza improvizácia. Program otáčame a postupuje sa od samého konca. Deti kreslia obrázky o pesničke, ktorú sme si pred videokonferenciou odhlasovali: „Kováč kuje, mechy duje“ . Ja hľadám po škole ističe a poistky.

Ešte že je náš pán riaditeľ zbehlý vo všetkom. „Štik“ a internet máme po ďalších 40 minútach opäť v triede. Poviem vám, technika je skvelá vec, ale keď ju najviac potrebujete, vtedy zlyhá.

Všetko však dobre nakoniec dopadlo. Marzena to nevzdala a čakala spolu s deťmi na nás. Zdá sa, že máme na obzore vytrvalého partnera. Deti sa predstavujú a porovnávame mená v triede. My máme 1 Kuba, oni majú 6 Kubov. My máme Máriu, oni majú Marzenu.... Oni nás vidia, no my nie, uspokojujeme sa aspoň so zvukom. Ten je teraz najdôležitejší, lebo sa ide spievať. My sme si vybrali pesničku: „Kováč kuje, mechy duje“ a poľské deti Hip-Hop. Fííí, to ste mali vidieť tanečné kreácie niektorých našich detí. Skvelé je, že sme si rozumeli. Bola som prekvapená, že aj deťom sa čo-to podarilo zachytiť. Nakoniec som mala dobrý pocit, že sa vec podarila.

Našim kamarátom posielame obrázky o našej pesničke.

ADAM

ALAN

ALEX

ELIŠKA

EVKA

MÁRIA

MAX

MIŇO

Jest piątek, nareszcie nadszedł ten dzień. To dziś mamy się poznać ze słowackim koleżankami i kolegami i z Panią Denysą. W klasie wszystko gotowe jest godzina 11.00 i …nic brak naszych przyjaciół na łączach. Nie tracimy nadziei, cierpliwie czekamy. Wszystko gotowe, piosenka hip-hopowa „Na podium” wyćwiczona. Zajmujemy się teraz w szkole tematyką związaną z pracą nad nadaniem imienia szkole „POLSKICH OLIMPIJCZYKÓW”.

EMILIA

Nadal trwa cisza…Żeby czas upłynął w spokoju chwytamy za pastele i wykonujemy rysunki do piosenki „Na podium”. Nagle dzwoni skype – poruszenie…są widzimy dzieci i Panią. Niestety nasi koledzy tylko nas słyszą jakieś problemy techniczne ale i tak pięknie daliśmy sobie radę. Przedstawiliśmy się i znamy już słowackie słowo „Ahoj”. Cieszymy się , że u nich jest też Adam, Martyna i Jakub w klasie tak jak u nas. Następnie słuchaliśmy piosenki „Kowal kuje, miechy dmucha”. Podobała nam się i dlatego spontanicznie biliśmy brawo. Potem my śpiewaliśmy swoja piosenkę i też dostaliśmy gromkie brawa.

Mogliśmy również zobaczyć rysunki naszych nowych kolegów, które bardzo nam się podobały. W końcu nadszedł czas pożegnania, a w naszych głowach i sercach zostało mnóstwo wrażeń.

Posyłamy naszym słowackim przyjacielem rysunki o naszej piosence.